Amstelveen,
13 juni 2011

Hallo beste sjoelvrienden,

Valt niet mee, wat over jezelf vertellen, maar toch zal ik op verzoek van Wijnand een
poging wagen. Lees en huiver!

Mijn naam is Joke Schagen, meisjesnaam Van Tulder. Meteen dus duidelijk: getrouwd (en nog
steeds) met een heer Schagen, voornaam Bob. Wij zijn in het trotse ‘bezit’
(voorzover natuurlijk) van twee kinderen, Walt van 18 en Lynn van 15 jaar oud.
Van beroep ben ik, naast moeder/huisvrouw/bowler en sjoeler, assurantietussenpersoon;
ons kantoor is gevestigd in Ouderkerk aan die mooie Amstel.

Hoe komt iemand ertoe om te gaan sjoelen, niet alleen thuis maar nu zelfs in
clubverband? Dat was dan ook een lange weg. Toen ik nu 51 jaar geleden (ja,
daar is dan ook die aap uit de mouw) in Amsterdam ter wereld kwam, was er in
ons gezin al een sjoelbak. Omdat mijn beide ouders helaas niet meer leven, zou
ik niet weten hoe die daar ooit is terecht gekomen.

Net als in zoveel andere gezinnen, werd deze sjoelbak één keer per jaar en wel op Tweede
Kerstdag (als de verveling was toegeslagen) op tafel gelegd en mochten we
allemaal één voor één drie beurten gooien/smijten. Kan niet zeggen, dat dat een
erg boeiende aangelegenheid was; in mijn beleving was ik continu aan het wachten
op m’n beurt. Mijn zus Marjan was later met haar man de enigen die de
sjoeltraditie thuis voortzetten en zij waren daar dan ook zeer bedreven in en
wisten dankzij het sjoelen de stress elke avond (of nacht) van zich af te
gooien/smijten.

Toen wij op kantoor zochten naar een Arbodienst-verantwoorde onderbreking viel tafeltennis
af vanwege de fysieke verschillen en werd het sjoelen. Ik kan u verzekeren: al
sjoelend vergeet je even alles en vooral ook iedereen, en de strijd tussen
mannelijke en vrouwelijke sjoelers is een gelijkwaardige (althans dat vind ik)!
Ter vergroting van de vreugde zochten we naar een competatief element, en dat
werd dus het WK en sjoelclub Aalsmeer.

Buiten het sjoelen om ben ik ook een fanatiek bowler, en werd ik zelfs afgelopen seizoen
Clubkampioen. Het frequent sjoelen heeft daar vast aan bijgedragen! Mijn andere
grote hobby is Spanje (en alles wat daarmee te maken heeft, inclusief het er
heel vaak vertoeven). Favoriete muziek is logischerwijs ook  ‘la musica española’. Voor ‘muziek’ kan
overigens elk ander zelfstandig naamwoord ingevuld worden, rode draad blijft
het bijvoeglijk naamwoord ‘Spaanse’.

Mijn mening over het hedendaagse leven is, dat ik probeer er volop  en waar mogelijk van te genieten met als
motto:

Niet gisteren niet morgen maar nu!

Over zaken als politiek en milieu zet ik dan ook liever ter gelegener tijd een goede boom
op, want wat ik vandaag op papier zou zetten, zou morgen weleens heel anders
kunnen luiden. Vrouwen, en dan ook nog eens ooit blond………………